Antrenör-sporcu ilişkisinin özgüven üzerindeki etkisi
Özet Görüntüleme: 476
/ 
PDF İndirme: 363
DOI:
https://doi.org/10.5281/zenodo.7928528Anahtar Kelimeler:
Takım sporcuları, ÖZGÜVEN, ANTRENÖR SPORCU İLİŞKİSİÖzet
İnsanların tek başına yaşayamayacağı gerçeği doğuştan gelen iletişim dürtüsünün kaynağını oluşturur. Bu koşullar spor bilimleri araştırmacıları için antrenör-sporcu ilişkisi üzerine araştırmalar yapılması gerekliğini ortaya çıkarır. Bu bağlamda araştırmanın amacı antrenör-sporcu ilişkisinin özgüven üzerindeki etkisinin incelenmesi olarak belirlenmiştir. Araştırmada verilerin elde edilmesi sürecinde kolay ulaşılabilir örneklem yöntemi tercih edilmiştir. Çalışma grubundaki tüm katılımcılardan gönüllülük esasına dayalı olarak yanıtlar alınmıştır. Bu kapsamda 59’u kadın, 148’i erkek toplamda 207 sporcu çalışma grubunu oluşturmuştur. Araştırma betimsel tarama modelinde tasarlanmıştır. Araştırmada elde edilen veriler “Antrenör-Sporcu İlişkisi Envanteri” ile “Öz-Güven Ölçeği” aracılığıyla toplanmıştır. Elde edilen bulgularda antrenör-sporcu ilişkisi ile özgüven düzeylerinin yönü doğrusal bir ilişki içinde olduğu ve antrenör-sporcu ilişkisinin özgüveni yönü doğrusal anlamlı şekilde yordadığı belirlenmiştir. Elde edilen bulgulardan hareketle yüksek olumlu antrenör-sporcu ilişkisi ile genel özgüven düzeyinin artırılabileceği söylenebilir.
Referanslar
Aldemir, G.Y., & Bayram, A. (2019). Liderlik özelliklerinin özgüven düzeyleri üzerindeki etkisi: Marmara Üniversitesi spor yöneticiliği öğrencileri üzerinde bir araştırma. EKEV Akademi Dergisi, 23(77), 201-220.
Altıntaş, A., Çetinkalp, Z., & Aşçı, H. (2012). Antrenör-sporcu ilişkisinin değerlendirilmesi: geçerlik ve güvenirlik çalışması. Spor Bilimleri Dergisi, 23(3), 119-128.
Atılgan, D. (2018). Beden eğitimi öğretmenleri ve antrenörlerin özgüven düzeyleri ile karar verme stilleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 20(4), 8-22.
Aydın, A., & Pancar, Z. (2022). Boksörlerin özgüvenlerinin problem çözme becerisine etkisi. ASAD-2021: Spor-Eğitim-Sağlık, 183.
Canlı, T., Canlı, U., & Taşkın, C. (2021). Altyapı sporcularının antrenör-sporcu ilişkilerinin ahlaki karar alma tutumlarına etkisinin belirlenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(1), 22-35.
Cüceloğlu, D. (2000). İnsan insana. Remzi Kitapevi.
Çoban, M.S. (2019). Antrenör-sporcu ilişkisini etkileyen faktörler (Türkiye hentbol 1. lig örneği) [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Gelişim Üniversitesi.
Demir, G.T., & Güvendi, B. (2022). Bedensel engelli milli sporcuların öz güven, cesaret ve sporcu kimliği ilişkisi. Uluslararası Türk Spor ve Egzersiz Psikolojisi Dergisi, 2(1), 1-15.
Demirci, S. (2020). 14-17 yaş arası sporcularda antrenör-sporcu ilişkisi kalitesinin ahlaki karar alma ve saldırgan davranışları belirlemedeki rolü [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
Doğru, Z. (2017). Beden eğitimi ve spor eğitimi bölümü öğrencilerinin özgüven ve özyeterlik algıları arasındaki ilişkinin değerlendirilmesi. Beden Eğitimi ve Spor Araştırmaları Dergisi, 9(1), 13-23.
Duran, M., Ateş, N., & Ateş, H. (2022). Beden eğitimi ve spor bölümü öğrencilerinin algıladıkları sosyal destek, özel yetenek sınavı puanı ve özgüven düzeyleri arasındaki ilişki. Uluslararası Bozok Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 62-75.
Güllü, S. (2018). Sporcuların antrenör-sporcu ilişkisi ile sportmenlik yönelimleri üzerine bir araştırma. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 16(4), 190-204.
Güllü, S., Yıldız, S.M., & Saydam, H. (2021). Boksörlerin antrenör-sporcu ilişkisinin sportmenlik yönelimlerine (fair play davranışlarına) etkisinin incelenmesi. Uluslararası Güncel Eğitim Araştırmaları Dergisi, 7(2), 500-510.
Gürer B. (2017). The research about reasons of mountaineers' attend to ice climbing and its effects on their selfconfidence. European Journal of Education Studies, 3(8), 501-515.
Hartsough L. (2017). Male and female athletes perceptions of their coaches communication. [Unpublished doctoral dissertation]. Youngstown State University.
Jondeau, E., & Rockinger, M. (2003). Conditional volatility, skewness, and kurtosis: existence, persistence, and comovements. Journal of Economic dynamics and Control, 27(10), 1699-1737.
Jowet, S., & Poczwardowski, A. (2007). Understanding the coach-athlete relationship. In: S. Jowett S, Lavallee D (eds). Social Psychology in Sport, Champaign, IL: Human Kinetics.
Jowett, S., & Ntoumanis, N. (2004). The coach-athlete relationship questionmaire (CARTQ), development and initial validation. Scandinavion Journal of Medicine- Science in Sport, 14,245-257.
Kasatura, İ. (1994). Kişilik ve öz güven. Evrim Yayınevi.
Kelecek, S., Oran, A., & Bülbül, B. (2022). Sporcu tükenmişliğinin belirlenmesinde antrenör–sporcu ilişkisi, güdülenme ve algılanan güdüsel iklimin rolü. Başkent Üniversitesi Sağlık Bilimleri Fakültesi Dergisi-BÜSBİD, 7(3), 207-223.
Kılıç, K., & Ince, M.L. (2021). Youth athletes' developmental outcomes by age, gender, and type of sport. Journal of Human Sport and Exercise, 16(1), 212-225.
Kocaarslan, B. (2009). Genel müzik eğitimi alan ilköğretim öğrencilerinin müzik dersine ilişkin tutum, müzikal özgüven ve motivasyon düzeylerinin karşılaştırılması. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
Merdan, H. E. (2020). Optimal performans duygu durumu, zihinsel dayanıklılık, takım sargınlığı ve antrenör sporcu ilişkisinin yordayıcısı olarak mizah tarzı: Adolesan sporcular üzerine çalışma. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
Mullen, B., & Copper, C. (1994). The relation between group cohesiveness and performance: an integration, Psychological Bulletin, 115(2), 210-227.
Özbek, S., Yoncalık, M. T., & Alıncak, F. (2017). Sporcu ve sedanter lise öğrencilerinin özgüven düzeylerinin karşılaştırılması (Kırşehir ili örneği). Gaziantep Üniversitesi Spor Bilimleri Dergisi, 2(3), 46-56.
Özşaker, M., Sarı, İ., & Omrak, H. (2016). The importance of the quality of coach–athlete relationship for athletes’ motivation Antrenör sporcu ilişkisinin sporcuların güdülenmesi için önemi. Journal of Human Sciences, 13(2), 3122-3129.
Sabuncuoğlu, Z., & Gümüş M. (2008). Örgütlerde iletişim, Arıkan Basım Dağıtım.
Selağzı, S., & Çepikkurt, F. (2015). Antrenör ve sporcu iletişim düzeylerinin belirlenmesi. CBÜ Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 9(1), 11-18.
Sunay H. (2013). Coaching practises of first and second leauge women-men volleyball coaches in Turkey. Life Sciences Journal, 10(07), 556-561.
Şah, A. (2022). Antrenör-sporcu ilişkisi ve motivasyon düzeylerinin sporcu kimliği üzerine etkisi: muay thai sporcuları örneği. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Muğla Sıtkı Koçman Üniversitesi.
Şahin, M.K. (2015). Okul Öncesi öğretmenlerinin öz güvenleri ve meslek tutumlarının incelenmesi, [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Afyon Kocatepe Üniversitesi.
Tolukan, E., & Akyel, Y. (2019). Futbolda antrenör-sporcu ilişkisi ve sürekli sportif kendine güven üzerine bir araştırma. SPORMETRE Beden Eğitimi ve Spor Bilimleri Dergisi, 17(1), 103-112.
Tutar, H. (2003). Örgütsel iletişim. Seçkin Yayıncılık.
Yıldırım, N.K. (2022). Sporcular tarafından algılanan antrenör davranışlarının ve antrenör sporcu ilişkisinin zihinsel dayanıklılık üzerindeki etkisi. [Yayınlanmamış yüksek lisans tezi]. Marmara Üniversitesi.
Yıldız, A. B., Bülbül, D., & Algün Doğu, G. (2021). Ragbi sporcularında duygusal zekâ ve kişilik özellikleri arasındaki ilişkinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 4(3), 380-390.
Zorlu, E., Algün Doğu, G., Yıldız, A.B., & Yılmaz, B. (2020). Atletizm branşındaki sporcuların kişilik özelliklerinin başarı motivasyonuna etkisinin incelenmesi. Akdeniz Spor Bilimleri Dergisi, 3(1), 24-35.
İndir
Yayınlanmış
Nasıl Atıf Yapılır
Sayı
Bölüm
Lisans
Telif Hakkı (c) 2023 ROL Spor Bilimleri Dergisi
Bu çalışma Creative Commons Attribution 4.0 International License ile lisanslanmıştır.
Dergimizde yayımlanan makaleler, 
